رصدنامه

عالم محضر خداست...

رصدنامه

عالم محضر خداست...

رصدنامه

سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ

۳ مطلب در آبان ۱۳۹۰ ثبت شده است

بسم الله...

تا حدودی در نوشته‌ی قبلی به کلیات نظریه برجسته سازی واقف شدیم. البته نگارنده این‌طور تصور می‌نماید!)

امّا مصادیق راهبرد فوق در رسانه، باید چگونه نگریسته شود؟ (احسنت ! سه چراغ روشن:  با چشم بصیرت!!)

در چند روزه اخیر اگر کمی سرمان را چرخانده بودیم متوجّه می‌شدیم که رسانه‌های خیلی بد بدِ شیطانی استکباری بر یک موضوع اتّفاق نظر داشتند که آن را بزرگ کنند، اگر گفتید چه موضوعی؟ مشخص است چشم بسته می‌گوییم سوریه، پرونده‌ هسته‌ای ایران، دستگیری سیف الاسلام قذافی.. دیگر؟!

جای یک موضوع را خالی نمی‌بینید؟ مثلاً حرکتی،‌جنبشی(از نوع لجنی‌اش که نه!)، خبری! همان که رسانه‌های خیلی خیلی خوب و گوگولی خودمان "قرار است" روی آن تمرکز نمایند و مثلاً خبرنگاران ما هم قرار بود، چادرهای خود را در میدانِ اخبار اعتراضات خیابانی آمریکا پهن کنند و جمع هم نکنند !؟ جواب در سؤال مشخص شد. «جنبش وال استریت»،

حال کاری نداریم که در  قضیه‌ی فوق، رسانه جمهوری اسلامی چگونه عمل نمود و  اخبار جنبش وال استریت را در لابلای خبرهایش و پس از خبرهای خیلی خیلی مهمّی مانند جایزه دادن مسئولین یک وزارت خانه فخیمه به دیگری(؟) یا .... گم کرده بود.-می‌توانم با تخمین خوبی بگویم که خیلی‌ها نمیدانند وجهِ تسمیه "وال استریت" چیست؟ چرا نمی‌دانند؟...- جوابی است که باید به آن پرداخته شود ( می‌توانید تا آن موقع روی انواع پاسخ‌ها فکر کنید...). بنده احتمال می‌دهم دوستان رسانه‌ای در چادرها خواب می‌مانند و اگر هم ساعت 2 نیمه شب با هجوم پلیس آمریکا چادرهای معترضین با خشونتی تمام برچیده گردد دوستان همچنان خوابند.

با این نگاه اگر به رصد جریاناتِ کلّی رسانه‌ای بپردازیم بسیاری از سیاست‌ها و راهبردهای سیاسی - امنیتی قدرت‌هایی که پشتیبانی رسانه‌ها را برعهده دارند  نیز به راحتی مشخص می‌گردد.( مشخص شدن فضاهای گفتمانی حاکم، هژمونی‌های برتر و همین صحبت‌ها)

امّا به راستی فضای رسانه‌ای داخلی در کشور ما - اعمّ از مجازی و مطبوعاتی و ...که در چهارچوب قوانین موجود در جمهوری اسلامی و تحت لوای پرچم انقلابِِ اسلامی به فعالیت مشغولند - تا چه میزان روی این نقطه متمرکز است که اخبار برجسته شده رسانه های استکباری را به صورتی "پاتک" وار پاسخ گویند یا اینکه با "تک"های رسانه‌ای دقیق و حساب شده و فعال آنان را در موضع منفعلانه قرار دهند؟

البته تصوّر خام بنده چنین است که دوستان همچنان در گرداب جریانات خیلی خیلی مهم انحراف و ضد انحراف و .... گیر افتاده اند یا در این فکرند که چگونه دعواهای انتخاباتی را داغ کنند.

چه اهمیتی دارد موضع اسرائیل در قبال  انفجار ملارد؟ چه اهمیتی دارد وضع جاری در سوریه ( همان کشوری که به نوعی یکی از مرزهای استراتژیک  جمهوری  اسلامی با فلسطین اشغالی - استکبار- است؟)، چه اهمیّتی دارد موش دوانی‌های ترکیه در اتحادیه عرب برای فشار بیشتر به سوریه و خواب خوش زمستانی زود هنگام دستگاه دیپلماسی‌مان،‌ "راستی مگر ترک‌ها عربند!!؟ راستی دعوای ترکیه با اسرائیل به کجا کشید؟ منّت کشی عموبنیامین از مش رجب؟!" - چه اهمیتی دارد جنبشی که دیواره‌های تو خالی آمریکا را به لرزه در آورده است؟ چه اهمیتی دارد شیعه کشی‌ها در بحرین ؟‌و...

دور هم بپردازیم به جریانات خیلی خیلی مهمی مانند انحراف و ضد انحراف که به حق یکی از جدی ترین و مهم ترین مسائل تاریخ بشریت است!!!

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ آبان ۹۰ ، ۲۳:۰۶
سیدعلی
به امید خدا طی چندین پست، قصد داریم تعدای از فوت و فن‌های رصدگری را مرور کنیم:
نظریات ارتباطات یکی از پرکاربردترین و مهم‌ترین مباحث موجود در علوم اجتماعی می‌باشد و طی چندین سال این نظریات با توجه به حوزه‌های روانشناختی،‌ جامعه شناسی، روانشناسی اجتماعی و ...مطرح شده و تکمیل می‌گردند. بالطبع به علت اینکه اینگونه نظریات توسط یک سری آدم غربیِ لامصّب گفته شده است خیلی نباید  برای ما مسلمانان شیعه امیرالمؤنینِ بابصیرت و ولایت‌مدار الگو قرار بگیرند. امّا از این جهت که این نظریات با توجّه به آزمایش‌های گوناگون تجربی مطرح و تا حدودی به اثبات رسیده‌اند سعی در بیان چند نمونه از این گونه فوت و فن ها می‌کنیم. (نمی‌خواهم پوزیتیویستی فکر کنم که هر چه تجربه شد و تکرار پذیر بود درست است‌ ها! ولی بالأخره این بندگان خدا هم زحمت کشیده‌اند).
نظریه برجسته سازی (Agenda-setting Theory) :این نظریه مدّعی تأثیر رسانه‌ها بر شناخت و نگرش مردم و تعیین اولویت‌های ذهنی آنان از طریق انتخاب و برجسته‌سازی بعضی از موضوعات و رویدادها در قالب خبر و گزارش خبری است. به این معنا که رسانه‌ها با برجسته نمودن بعضی از رویدادها و اخبار بر آگاهی‌های مردم اثر بگذارند، دکتر مهدی زاده در کتاب ارزشمند خویش، "نظریه‌های رسانه‌ها اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی" تعبیر زیبایی از این نظریه می‌آورد« گرچه رسانه‌ها نمی‌توانند تعیین کنند که مخاطب چگونه بیندیشد، امّا می‌توانند تعیین کنند که درباره‌ی چه بیندیشند.» همین طور طبق این نظریه رسانه‌ها می‌توانند تعیین کنند که مخاطبان از چه چیزی چشم‌پوشی کنند. به بیان دیگر، قابلیت اثرگذاری بر تغییر شناخت و ادراک مخاطبان و ساخت تفکّر آنان فرآیند برجسته‌سازی در رسانه را شکل می‌دهند.
به بیان دیگر هر آنچه رسانه‌های دور و اطراف قصد بزرگ‌نمایی آن یا کوچک نمایی آن را داشته‌ باشند مصداقی از این نظریه می‌باشد،‌ طبعاً برجسته نمودن موضوعی در رسانه موجبات حسّاسیت بیشتر مخاطب نسبت به آن موضوع را فراهم می‌آورد و همین سبب پیگیری بیشتر مخاطب از کمّ و کیف بیشتر ماجرا خواهد شد.
تا حدودی به اهمیت این نظریه پی بردیم، ان شاءالله در رصدگری‌های دیگرمان مصادیقی از این قضیه را در رسانه‌های ملی و غیر ملی و ضدملی و استکباری و ضد استکباری و .... را مورد بررسی و واکاوی قرار می‌دهیم،‌بنابراین :
ادامه دارد...
 

 
۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ آبان ۹۰ ، ۱۴:۴۸
سیدعلی
نوشتن کار سختی است و ننوشتن سخت‌تر.
از حسین عزیز تشکر میکنم که این رصدخانه را در این مدت سرپا نگاه داشته بودند.
نمی‌شود ننوشت، نمی‌توان لب نگشود از رصدهایی که نتایج آن تلخ است.
چه بر سر ما آمده؟
عید سعید غدیر خم را پشت سر گذاشتیم. امّا رسانه ملی جمهوری اسلامی چه کرد؟ بمانند همیشه... اما کو مخاطب ؟ هنگامی که عید می‌شود یا باید فیلم های هالیوودی را دید یا به گفت و  گوهای تکراری بسنده نمود؟
دلمان را به سریالی خوش کنیم که قوت آن به احیا احساسات نوستالوژیک است؟ باشد! دل‌خوش کردیم تحسین هم نمودیم.
امّا آقایان،‌عزیزان، حضرات! چرا در شب عید غدیر در شبکه ملی‌تان کارگردان سریالی را(برای ‌‌چندمین بار) دعوت می‌کنید که به تأیید دوست و دشمن سریال به اصطلاح طنزش وهن ارز‌ش‌هایی بود که غدیر برای حفظ همین ارزش‌ها برپا شد؟ نمی‌توانید برای همین شب با هزینه‌ای اندک سریالی یا نه فیلمی به اصطلاح خودتان فاخر تولید نمایید که نشان دهنده آداب این بزرگترین عید شیعیان باشد؟ انصافا در شأن عیدالله الاکبر رفتار نمودیم؟
نمی‌خواهم سیاه‌نمایی نمایم و زحمات دوستان را ارج ننهم اما چه کنم؟ من اعتقادی به این زحمات ندارم!
می‌دانید به چه دلیل جمهوری اسلامی در رسانه ملی جمهوری اسلامی مظلوم است؟
یکی از اساتید تعریف می‌نمودند که با تعدادی از دوستانِ تعیین کننده خط مشی‌های خبری صدا و سیما کلاس داشتند. استاد انقلابی ما در ادامه تعریف می‌نمایند که:"دوستان همگی  بالاتفاق قضیه‌ای به نام «وال استریت» را از اساس رد می‌کردند و به فرض بودن اعتراضات! آن را پایان یافته شده می‌پنداشتند"!!
خوب شما مخاطب گرامی قضاوت کنید: آیا شنیدن خبر از اشخاصی که خود اعتقادی به آنچه بیان می‌کنند ندارند، در مخاطب ایجاد باور می‌کند؟
چه کنم؟ مرا عفو نمایید از این غرغرها اما نمی‌شود نگفت!
مرتبط:
http://hozeriasat.irib.ir/khabar.php?page=id&id=1200
http://kistiema.blogfa.com/post-135.aspx
http://kistiema.blogfa.com/post-129.aspx
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آبان ۹۰ ، ۰۲:۱۵
سیدعلی